مونوريل و هزينه‌هاي تغيير مواضع اقتدارگرايان!

عصرنو 34: يكي از موارد مشهود و غيرقابل كتمان عملكرد حاكمان جديد تغيير بسيار مواضع آنان است؛ تغيير مواضعي كه هزينه‌هاي هنگفتي بر دوش نظام جمهوري اسلامي ايران تحميل كرده است.
از نمونه‌هاي اخير اين تغيير مواضع، موضعگيري تازه شوراي اسلامي تهران درباره پروژه مونوريل مي‌باشد.
مردم ما به ويژه كساني كه به سامان‌يابي حمل و نقل و حل مشكل ترافيك تهران توجه بيشتري دارند به خوبي به خاطر دارند كه رييس شوراي شهر تهران در دوره شهرداري سابق با چه جديت و شور و هيجاني از احداث 237 كيلومتر مونوريل خبر مي‌داد و قرار بود 6 كيلومتر آن در آغاز كار در منطقه صادقيه تهران اجرا شود و باوجود مخالفت فرمانداري تهران و وزارت كشور وقت به دليل انجام نشدن كار مطالعاتي و كارشناسي طرح،‌جناب رييس شورا بر اين موضع اصرار ورزيد و كاري به اين نداشت كه طرح مذكور خلاف مصلحت و منافع شهروندان تهراني اعلام شده است. شوراي شهر دوم تهران نيز بر موضع رييس خود اصرار كرد و چون مطالعه‌اي انجام نشده بود كه نتيجه را در اختيار فرمانداري تهران قرار دهد موضوع را به شوراي حل اختلاف كشيد، اما در آنجا نظر شورا مورد تاييد قرار نگرفت.
تا سال 2000 ميلادي «شش سال پيش» فقط 150 كيلومتر مونوريل در ديگر كشورهاي جهان به اجرا درآمده كه البته عمده آن نيز در ژاپن اجرا شده است. آلمان كه خود مبتكر اين طرح بوده به دليل هزينه‌هاي بالاي نگهداري، آن را به كنار گذاشته، با اين وصف معلوم نيست شوراي شهر تهران با چه توجيهي و بدون انجام هرگونه مطالعه صحبت از اجراي 237 كيلومتر مونوريل در تهران مي‌كرد؟ همچنين با وجود پروژه مترو تهران كه هنوز زمان زيادي مي‌طلبد تا بخش عمده شهر را تحت پوشش درآورد، دفاع از مونوريل با كدام منطق قابل توجيه است! بگذريم كه با همه اين موارد، مجري طرح هم از سوي شوراي شهر شهرداري وقت انتخاب و 4000 مترمربع تراكم تجاري در صادقيه در اختيار مجريان قرار گرفت. تراكمي كه گفته مي‌شود مجري خوشبخت مقداري از آن تراكم را از قرار هر مترمربع 7 ميليون تومان به فروش رسانده است!!
اما جالب اين است كه با يكپارچه شدن حاكميت و حل اختلاف موجود ميان شوراي شهر دوم و ساكنان كنوني وزارت كشور و برطرف شدن موانع! به جاي سرعت گرفتن اجراي مونوريل، اين پروژه مشهور، كم كم به محاق فراموشي رفته و به دليل افزون شدن به مخالفان آن در شوراي شهر و اعلام مخالفت شهرداري جديد تهران با اجراي آن، طرح منوريل ظاهرا از برنامه‌هاي شوراييان حذف شده است.
اما اصرار و پافشاري بخشي از شوراي شهر و مسوولان وقت شهرداري تهران به اجراي پروژه‌اي با مشخصات مذكور بدون انجام هرگونه مطالعه كارشناسي و سپس توقف و حذف آن نشانه چيست؟ طرح مونوريل نمونه‌اي از خيل تصميم‌هاي كارشناسي نشده و مواضع مطالعه نشده اقتدارگرايان حاكم است. تصميم‌ها و مواضعي كه پختگي لازم را ندارند و براي كشور، مردم و نظام، آثار گران و نامطلوب و هزينه‌‌هاي بي‌فايده بسيار به ارمغان آورده است. گرچه مي‌شنويم هنوز مسببان اين كارها و عاملان هزينه‌هاي ناشي از آن كه امروز در دولت جاي دارند به جاي پاسخگويي و مسووليت‌پذيري تجربه تلخ اعلام كرده‌اند حاضرند به ديگر شهرداري‌هاي بزرگ كه خواهان اجراي مونوريل باشند اعتبار دهند و كمك كنند؟!